Een oordeel is zo gevormd

Een oordeel is zo gevormd, op basis van wat je ziet, gemengd met je eigen ervaring en wereldbeeld. Maar eigenlijk heb je geen idee. Daar dacht ik net aan, toen ik in mijn tuin stond.

Dit is wat er te zien valt bij mij:

Dagelijks sta ik een tijd op mijn tegelterras om me heen te speuren. Een paar keer per week poets ik een paar tegels schoon. Steeds dezelfde, lijkt het wel. Regelmatig veeg ik het terras schoon met een bezem of handveger. Verder kijk ik dagelijks naar de jonge klimop tegen mijn tuinafscheiding groeit. Ik bekijk de planten van top tot teen. Soms tik ik er tegenaan. Of spuit ik er iets op met een kleine plantenspuit. Ook tuur ik naar een boompje en knip ik er soms redelijk lukraak een stuk tak af.

Ik kan me voorstellen hoe ik dit zelf bij een ander zou interpreteren:

Als iemand die op het neurotische af haar terras probeert schoon te houden, er lijkt geen zandkorrel op te mogen liggen. Verder als iemand die ietwat overdreven aandacht besteedt aan de klimop, want zoveel zorg heeft dat toch niet nodig? En al dat geknip aan die boom is ook niet echt mooi, de vorm wordt steeds gekker.

Dit is waarom ik doe wat ik doe:

Sinds ik erachter kwam dat er heel veel mieren in mijn tuin zitten en dat zij er o.a. voor zorgen dat bladluis op sommige struiken en bomen komt (of blijft), raakte ik wat in paniek en probeer ik ze wat in te dammen. Ik probeer geen dieren dood te maken, dus ben vooral bezig om te kijken of ik hun routes kan wijzigen en er zo voor kan zorgen dat ze minder schade toebrengen aan mijn bomen en planten. Dat doe ik o.a. met behulp van azijnwater, strepen met afwasmiddel en bergjes peper.

Maar ja, probeer dat maar te bedenken, als je mij in de weer ziet.

Het mooie van dit alles vind ik dat ik me er weer bewuster dan ooit van ben geworden hoe snel je een oordeel van iets of iemand kan vormen. Dat hebben die mieren dan maar mooi voor elkaar gekregen. Inmiddels heb ik er ook bijna vrede mee dat ze er zijn en ben ik er minder mee bezig.

Een tuin hebben vind ik sowieso best ingewikkeld. Hier schreef ik al eerder over, zie: ‘Wie ben ik om de leefomgeving van levende wezens overhoop te halen?‘. Zelf probeer ik geen dieren dood te maken (nee, zelfs geen muggen) en ik zou het mooi vinden als alles dat groeit en bloeit vredig naast elkaar kan bestaan, maar zo werkt natuur nu eenmaal niet.

Overigens heeft het doden van mieren die je ziet sowieso weinig zin, aangezien het nest onder de grond zit en er altijd nieuwe worden gestuurd als er een ‘ploeg’ niet meer terugkomt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.