Gisteren vertelde iemand die ik niet zo vaak zie, dat hij mijn optimistische berichten op Twitter zo fijn vindt. Dat hoor ik wel vaker als reactie op mijn mails, social media-berichten en mailings. Het klopt dat ik vaak een positieve kijk heb en ik ben er blij mee dat ik dit verder de wereld in kan brengen. Daarnaast ervaar ik echter ook veel onrust en momenten van twijfel. Dat deel ik minder. Niet omdat ik dat niet wil, het komt meer omdat ik dan weinig behoefte heb om online te zijn.
Ik vroeg me hardop af: geef ik zo niet een vertekend beeld?
Ik vind het een verschraling van onze wereld dat de nadruk steeds meer lijkt te liggen op perfectie, het ultieme geluk en de maakbaarheid van het bestaan en ik zou het niet fijn vinden als ik dit onbedoeld mee in stand hou.
Ja, ik ben een optimist. Dat wil niet zeggen dat altijd álles perfect en geweldig is. Het houdt in dat ik overal wel iets goeds uit kan halen. Niet altijd meteen, soms heeft het tijd nodig. Maar ik zie weinig dingen puur en alleen als positief of negatief.
Onrust, verdriet, wanhoop, angst, twijfels, boosheid: dat hoort er ook allemaal bij in het leven.
Ik wéét echter dat het allemaal van voorbijgaande aard is. Alles. Gevoelens komen en gaan. Situaties komen en gaan. Alles biedt steeds nieuwe kansen. Volgens mij heb ik mezelf aangeleerd om de zogenoemde ‘negatieve’ gevoelens minder online te delen omdat ik merkte dat anderen daar sterk op reageerden. En dat zij er in bleven hangen: “Gaat het wel goed met je, je schreef pas zoiets treurigs.”
Jeetje, dat schreef ik twee weken geleden, inmiddels heb ik me ook alweer blij, opgewekt, gefrustreerd, verbaasd, wanhopig en energiek gevoeld.
Voor nu kom ik tot de volgende conclusie: optimisme houdt niet in dat alles altijd goed en perfect gaat (en waneer is iets eigenlijk goed? Of perfect? Dat kan ook per persoon, situatie en moment verschillen.). Het houdt in dat je weet dat het leven hoe dan ook de moeite waard is. Dat blijdschap en treurigheid bij elkaar horen. Net zoals rust en onrust. Energie en futloosheid. Levenslust en wanhoop. Vrolijkheid en droefheid.
