Mindful als een monnik

Alles doen met alle aandacht en tijd. Zonder haast. Dat voelt fijn en kloppend. Alles voelt dan lichter. Afgelopen week heb ik me daar even volledig in ondergedompeld.

Als tweede deel van mijn vakantie heb ik een aantal dagen meegedaan met een vriend van mij, die sinds juni een jaar als monnik leeft. Midden in Rotterdam. Hij heet Maarten en zijn project heet Going Monk. Waarom hij hiervoor heeft gekozen? Dat kan je op zijn site lezen.

Ook ik ben altijd zoekende naar de manier van leven die het beste bij mij past. Zodat ik het beste tot mijn recht kom in alles wat ik doe.

Ik vond het een verademing om bijna een week in een vaste structuur te leven. Iedere dag had zijn eigen blokken. Tijd voor meditatie in de ochtend, na de lunch en in de avond. Meestal was het zitmeditatie, soms loopmeditatie, een keer een geleide ligmeditatie. Het ontbijt, de lunch en het avondeten ging in stilte. Zo heb je alle aandacht voor het eten en jezelf. Er waren blokken om te werken, en dat kon van alles zijn: werken op de laptop (niet voor mij deze week, want ik was vrij), boodschappen doen of andere klusjes die gedaan moesten worden. Er waren blokken om te studeren. Zo nu en dan een blok om te spelen of te doen waar je zin in had. Door deze manier van leven kwamen er leuke, grappige, inzichtelijke, mooie en fijne gesprekken.

Het voelde fijn om overal de tijd voor nemen, alles in aandacht en dus mindful te doen. Geen haast te hebben. De blokken waren ruim. En ik merkte dat ik zelf soms dacht ‘oh, dan kan ik dadelijk snel dit nog even doen en dat’ en dat Maarten me eraan hielp herinneren dat de werkmeditatie van dat blok voorbij was en dat ik een andere keer verder kon gaan.

En wat een verademing om de tijd te nemen om even niks te doen. Op een stoel te zitten en naar buiten te kijken. Wat te mijmeren. Te praten. Naar het plafond te staren. Een paar zinnen te lezen. Buiten op een schommel te zitten.

En alhoewel ik altijd al veel bezig ben met aandacht en stilte, heb ik me niet eerder zo verdiept in mindfulness. Alles, maar dan ook echt álles met aandacht doen: eten, lopen, afwassen, lezen, douchen, aankleden, opruimen, werken, opstaan, dat geeft zoveel rust.

Ik heb ontdekt dat ik baat heb bij structuur, dat mediteren me makkelijker afgaat nu ik weet hoe ik het beste zit (als ik dat al had geweten toen ik vorig jaar de 10daagse Vipassana retraite heb gedaan..), dat ik meer wil (en ga) schrijven en dat ik op deze manier beter mensen om me heen kan hebben dan ‘gewoonlijk’. Omdat er al zoveel stilte- en bezinningstijd is, heb ik minder de neiging om me terug te trekken om alles te laten bezinken.

Voordat ik wegging, wilde ik zeggen: ‘ik vond het zo fijn, ik wil het allemaal vasthouden als ik weer thuis ben’. Ik realiseerde me dat vasthouden nou net niet werkt in deze context.

Ik laat het los.
Ik neem het mee.
Ik ga het doen.
Ik wil kijken, ervaren, voelen en zoeken hoe ik dit in mijn eigen leven in kan passen.

Lees ook mijn blogs:
– Over mijn week zonder mail en social media
Mijn 10 dagen Vipassana

En behoefte aan aan dagelijks rustpuntje?
Ga dan naar mijn Facebookpagina Sta Eens Stil

1 Comment

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.