Ode aan mijn vader

He pap,

Hoe fijn is het om jouw dochter te zijn! Door jou kan ik zijn wie ik ben. Had en heb ik het vertrouwen om mijn eigen weg te volgen.

Jij dacht nooit dat je ergens alles al van wist. Daardoor bleef je altijd open en bereid om te leren. Heel bescheiden. Soms op het onrealistische af.

Zo hadden we het pas thuis nog over muziek en reageerde je ergens op met ‘maar ik ben geen muzikant’. Jij, geen muzikant? Zolang ik me kan herinneren staan er instrumenten in ons huis. Je speelde altijd in een bandje. We waren altijd omringd met muziek.
Pap, jij was een echte muzikant. Jouw liefde voor muziek neem ik verder mee de wereld in.

Wat ik ook tekenend voor jou vind, is dat je mensen in hun waarde laat. Zo had ik als beginnend student een tijdje knalrood haar. Net een stoplicht. Jij vond dat niet echt mooi, maar vond het wel mooi dat ik dat gewoon had gedaan. Toen iemand tegen je zei: ”Maar zoiets kan je toch niet toelaten als vader”, antwoorde jij:” Tja, zij is degene die ermee over straat moet lopen.”

 Ik had altijd veel vragen over van alles en daar hadden we mooie gesprekken over. Samen tijdens de afwas. Of als je bij mij weer eens aan het klussen was.

Eind vorig jaar hoorden we dat je ernstig ziek was. Vanaf toen werden deze gesprekken nog intenser. En kregen ze een andere laag. Je was niet bang voor de dood en mede daardoor konden we het overal over hebben. Met openheid, humor, verbazing en verwondering. 

Zo was je verwonderd door alle lieve kaarten en bezoeken van mensen tijdens de afgelopen maanden. Je had geen idee dat je op zoveel mensen indruk had gemaakt. Zo’n mooi cadeau voor jou, om dat in leven mee te krijgen.

Toen ik begin vorige week thuis kwam, was duidelijk dat je in de allerlaatste fase van het leven zat. Je was er wel. En je was er niet. Gelukkig heb ik het gevoel dat wij alles bepraat hebben wat we nog wilden zeggen.

Het ziek zijn op zich vond je niet zo erg. Zodra er iets veranderde in je lichaam, paste jij je aan, zodat je daarna weer verder kon met je dingen. Met je leven. Jij hebt zo tot de laatste dag volop van je leven genoten.

Alleen die laatste fase, daar keek je tegenop.  Daar had je geen zin in. Het verbaasde me dan ook niet echt dat je midden in de nacht, terwijl ik aan het waken was bij jou, jij ineens, heel kalm, stopte met ademen. Geen angst. Geen strijd. Je lichaam was op.

Groots zijn zonder te schreeuwen. Zo was je. En zo ging je.

Ze zeggen dat je voortleeft zolang mensen het over je hebben. Door alle kaarten, gesprekken en berichten die wij de afgelopen maanden, en afgelopen week, hebben gekregen, weet ik zeker dat jij nog lang blijft voortleven.

Dag lieve pap,
daar ga je dan, op weg naar het onbekende.

Ik ga verder de wereld in.
Je kalmte, liefde, rust, vertrouwen en humor zal ik altijd met me meenemen.

You can read the English version here.

Lees ook:
Leef zo dat je geen spijt hebt van de dingen die je niet hebt gedaan
Want voor je weet is het te laat

27 Comments

  1. @Henry: dank voor je bericht. Hoop dat je zelf ook mooie en bijzondere herinneringen aan je vader hebt om hem in gedachten levendig te houden.

  2. Beste Katja, mijn deelneming met het verlies van je vader. Mijn complimenten voor de mooie woorden over de bijzondere, warme en hechte band tussen jou en je vader. Mogen alle mooie herinneringen je vullen met liefde en kracht! Lieve groet.

  3. hallo Katja,

    een prachtige ode aan “een vader zoals er maar een is”

    heel veel sterkte voor de toekomst om dit verlies te kunnen verwerken.

  4. Lieve Katja, gecondoleerd met het verlies van je vader. Wat mooi wat je over hem hebt geschreven . Zo mooi dat jullie alles hebben kunnen bespreken wat je nog met elkaar wilde bespreken. Heel veel sterkte Dikke knuffel van mij

  5. Hallo Katja, gecondoleerd met het verlies van je vader. Zoiets is groot. Wat verwoord je mooi wat je hebt meegemaakt met hem de laatste tijd en wat is het mooi wat je hebt meegemaakt. Dat neem je altijd met je mee! Veel sterkte voor je. Knuffel, Carla

  6. Dag mooie vrouw, wat een prachtige hartelijke woorden mocht ik meelezen en wat een bijzondere relatie had je met je vader…
    Ik wens je mooie herinneringen en dat de band die je voelt nog lang gevoeld kan blijven…
    Hartelijke groet, Caroline

  7. Een heel erg mooi blog heb je geschreven. Heb het kippenvel op mijn armen staan. Ik wens jou/jullie heel veel sterkte en kracht toe.

  8. Zo. Natte oogjes. Wat een cadeau voor hem om zo’n dochter te hebben die deze ontroerende woorden vindt, die die gesprekken aanging, die de rust had om over hem te waken en hem te laten gaan. Wat een cadeau voor jou om zo’n vader te hebben die je in je waarde laat, bescheiden is en door dik en dun steunt. Wat een mooie relatie, inspirerend. Dank voor het delen Katja en heel veel liefde en kracht.

  9. Met tranen in mijn ogen lees ik deze prachtige ontroerende ode aan je vader. Heel veel respect daarvoor. Sterkte x

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.