Over een week vertrek ik

aftellen

Dan pak ik mijn rugzak en ga ik op weg naar het onbekende in Ierland. Ik ben er veel mee bezig, maar kan me er nog niet echt een voorstelling van maken. Weet wel dat ik er veel zin in heb.

De afgelopen weken ben ik vooral bezig geweest met alles rondom mijn spullen.

Toen ik deze keuze ruim 2 maanden geleden maakte, had ik geen idee dat ik daar zoveel tijd mee kwijt zou zijn: kiezen wat te verkopen, wat weg te geven, wat weg te gooien, wat te bewaren en wat mee te nemen. Vervolgens gaat daar nog meer tijd in zitten: spullen online zetten, afhaalafspraken maken met alle mensen die iets komen kopen of ophalen, vervoer regelen voor alles dat naar een opslagplek of naar de Milieustraat gaat.

Zo nu en dan waren er ineens zorgen of ik alles wel kwijt zou raken. Zoals mijn bank en grote tafel, die ik gratis weggaf en begin deze week nog niet kwijt was. Ik kreeg het er benauwd van, want ze passen niet in een vuilniszak en met alle mogelijke ophaaldiensten kon ik pas volgende week een afspraak maken. Te laat, omdat ik aankomend weekend uit mijn huisje verhuis. Gelukkig zijn inmiddels ook deze laatste grote spullen op weg naar een nieuwe eigenaar. Zoals met alles rondom dit avontuur waren deze zorgen voor niks.

Het is lang geleden dat ik ergens in mijn leven zo zeker van ben geweest. 

Eerder had ik wel eens de wens om weg te gaan en los te laten, maar voelden alle onzekerheden als een reden om het toch niet te doen. Nu is het verlangen zó sterk, dat dit voelt als het enige logische dat ik op dit moment kan doen. Ik heb geen idee waar ik allemaal naartoe ga, wanneer ik precies terug ga komen, waar ik ga wonen als ik terugkom. Alles staat open. En dat voelt goed en kloppend. Bevrijdend. De energie stroomt.

Ik kies er voor om grotendeels offline te gaan.

Zo wil ik in ieder geval de eerste maanden niet op social media en zal ik geen blogs posten. Ik neem in plaats van mijn smartphone een gewone mobiel mee. Een tijdje zonder de afleiding van WhatsApp en ‘even een foto plaatsen op Instagram’. Ik heb wel de intentie om een keer per week mijn mail te bekijken. En ongeveer een keer per maand een avontuur-mailing te sturen.

Ik wil weer eens ervaren hoe het is, het leven zonder al die online en sociale afleidingen. Iets ten volle ervaren, in plaats van het verder te delen. Wat vaker voor me uit staren en laten komen wat er komt, in plaats van steeds vooruit te kijken en te regelen.

En ja, ik vind het allemaal ook spannend.

Zo’n avontuur, alleen op pad, dat heb ik nog nooit gedaan. Ik heb ook nog niet zo vaak gevlogen, dus het idee dat ik over een week land en dan mijn weg moet vinden, een paar uur te overbruggen heb voordat mijn bus vertrekt (die ik ook zeker niet wil missen, de volgende rijdt namelijk pas twee dagen later), dat vind ik best spannend. En neem ik de goede spullen mee, heb ik wel goed bedacht wat ik echt nodig heb, heb ik alles wel goed geregeld en waar begin ik allemaal aan? Die gedachten gaan ook door mijn hoofd.

Ik weet diep van binnen ook dat het allemaal goed komt en dat er niks mis kan gaan. En dat ik eenmaal onderweg met de minuut meer ervaren word. Dat het ontspullen en onthaasten me iets gaat brengen wat ik anders niet zo snel zou krijgen. Ik kan er alleen maar een rijker mens van worden, in alle opzichten.

Over een week start mijn loslaat-avontuur en ik heb geen idee wat er allemaal gaat gebeuren, maar ik ben er klaar voor!

mensen die haast hebben

9 Comments

  1. Geniet, leef, en zie wat de toekomst brengt en beleef het.
    Liefs,
    Ruud, Marcha,
    Marcel, Renate,
    Hans, Lenny.

  2. Ik wens je heel veel plezier, veel mooie inzichten en wijsheid en een heleboel Katja. Heb het goed met jou en met alles wat er op je pad gaat komen!! Enjoy! ☺????????????

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.