Steeds verhuizen en opnieuw beginnen

Sinds ik helemaal terug ben in Nederland, pas ik op huizen (en soms de katten des huizes). Verhuizen is deel van mijn dagelijks leven. Eerst omdat ik eerst wilde ontdekken hoe en waar ik graag zou willen wonen na mijn loslaat-avontuur. Daarna omdat ik nog geen betaalde baan had en daardoor geen huur kon betalen. Nu mijn baan begonnen is, ben ik volop aan het reageren op sociale woningbouwhuisjes en wacht ik vol spanning tot ik ergens aan de beurt ben.

Nog nooit eerder in mijn leven heb ik zoveel behoefte gehad aan vastigheid.

Ik ben nu ruim 4 1/2  maand terug in Nederland en heb op 11 verschillende adressen geslapen. Variërend van een paar dagen tot een maand. Gemiddeld zat ik ergens een week. In deze periode waren er in totaal 20 dagen waarop ik van de een naar de andere plek ging. Op drie adressen, waaronder bij mijn moeder, ben ik meer dan een keer geweest. En in deze periode ben ik een week op retraite in Frankrijk geweest en verbleef ik een weekje in ‘mijn’ hostel in Ierland.

De charme die het in het begin nog had, is er inmiddels wel af.

Steeds weer sjouwen met mijn spullen (op de fiets of in de bus), bedenken wat ik de komende periode nodig heb, in de gaten houden wat voor weer het wordt. Ontdekken waar de supermarkt is. Hoe ik het beste overal naartoe kan fietsen. Steeds opnieuw wennen aan een ander bed, andere keuken (waar ik nooit alles kan vinden wat ik handig vind), andere douche, andere buurt, andere omgevingsgeluiden.

Er waren momenten dat ik vanaf de stad naar mijn tijdelijke huis wilde fietsen en eerst echt een paar seconden moest nadenken over waar dat op dat moment was.

Als je woonomgeving steeds verandert, heb je heel veel ijkpunten. “Dit deed ik wel/niet in deze periode”. En dat is soms best frustrerend. Het voelt alsof ik om de paar dagen/weken nieuwjaarsvoornemens maak en iedere paar dagen/weken alweer de balans daarvan opmaak. Steeds als ik mijn spullen inpak, word ik met mijn neus op de feiten gedrukt. Had ik mijn sportspullen / wandelschoenen / deze boeken / die kleren wel mee hoeven nemen? Heb ik ze gebruikt? Waar heb ik mijn tijd eigenlijk aan besteed?

Door het regelmatig mediteren, ervaar ik wel een soort van basis rust in mezelf, maar ik kom daar wel steeds minder makkelijk bij merk ik. Het vreet gewoon energie, dit steeds ergens anders zijn. Energie die ik liever aan andere dingen zou besteden: mijn nieuwe baan, schrijven, lezen, meer afspreken met mensen en nuttig vrijwilligerswerk doen. Het voelt alsof ik er wel ben, maar nog niet echt ben geland in Nederland.

Daarnaast ben ik ook erg dankbaar dat zoveel mensen -niet alleen vrienden- mij hun huis (en katten) toevertrouwden.

En verder accepteer ik – meestal- dat dit leven nu het gevolg is van mijn keuze in de zomer van 2016 om alles los te laten en op avontuur naar Ierland te gaan. Dat heeft me zoveel opgeleverd, dat was hoe dan ook de moeite waard.

En als ik binnenkort mijn eigen woonplekje weer heb, zal ik dat volgens mij meer waarderen dan alle plekken waar ik in mijn leven heb gewoond!

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.