Mijn mailbox bekijk ik niet iedere dag. Meestal om de dag, en soms zitten er twee dagen tussen. Het eerste wat ik doe, is dubbele mails verwijderen. Dat is een nieuwsbrief/mailing die naar me is gestuurd, waar ik nog niet op heb geklikt, en die daarom nog een keer naar me is gestuurd. Dezelfde dag, of een of twee dagen later.
Het voelt voor mij als schreeuwen. Het heeft zowel iets agressiefs als iets onzekers. “Heb je me wel gezien? Heb je me al gelezen? Hallo, ik heb iets gestuurd waar je nog niks mee hebt gedaan, dus ik stuur het gewoon nog een keer.”
Ik kan me er wel iets bij voorstellen. Vanuit marketing-oogpunt. Je gaat er vanuit dat je ontvangers hele volle mailboxen hebben waar je snel over het hoofd wordt gezien. En de meeste ontvangers hebben vast een melding aanstaan waardoor ze een geluidje of notificatie op hun telefoon ontvangen bij ook deze tweede mail. Allemaal extra kansen dat iemand de mailing bekijkt.
Bij mij werkt het anders. Ik heb geen notificaties voor mijn mail aanstaan (voor bijna niks eigenlijk). Ik bekijk mijn mail als ik mijn mailbox open. Omdat ik daar niet teveel tijd wil doorbrengen, heb ik mezelf voor weinig nieuwsbrieven aangemeld. Ik zie dus al mijn mails. Soms dus dubbel. Dat zijn meestal de mailings waar ik me uiteindelijk weer voor uitschrijf. (Tenzij de inhoud echt heel interessant is, maar mijn ervaring is dat de mailings die me echt interesseren zelden een tweede keer worden nagestuurd.)
De wereld kan dan steeds meer reclame zenden, gelukkig heb ik vaak zelf de keuze hoe ik daar mee omga. En zo blijf ik me er bewust van op welke manieren en plekken er reclame is. Zowel in mijn mail, als waar dan ook online, en daarbuiten.
En je ergens bewust van zijn, wat het ook is, is nodig om bij jezelf op te merken wat iets met je doet. Of iets je humeur beïnvloedt, in je hoofd gaat zitten, vragen bij je oproept, verlangens helder maakt, iets verschuift in je zelfbeeld of je kijk op de wereld.