Zoals altijd – en ik weet het, en toch is het altijd verrassend – liep er een week geheel anders dan ik had bedacht. Mijn vorige blog ging over een afspraakloze week waarin ik ineens ook leesonthouding (als in: geen boeken, tijdschriften, social media en verder leesvoer op het internet) had, met dank aan het boek The Artist’s Way (zie blog).
In gedachten zag ik een week vol rust, vrijheid, creativiteit, productiviteit en inzichten voor me. De praktijk bleek anders.
De eerste dagen werd ik heel onrustig.
Ten eerste door de leesonthouding. Het viel me op hoe vaak ik gewoonlijk lees en/of iets op internet doe. En nu had ik met mezelf afgesproken om dat een week niet te doen. Het voelde zowaar als afkicken. Een reflex die ik ineens niet op kon volgen.
En de zeeën van tijd en aandacht die ik bij het vastleggen van deze afspraakloze week voor me had gezien, kwamen niet als vanzelf aanwaaien. Dat kwam onder andere omdat ik in een woonvereniging woon en er net die week allemaal regeldingen aan de hand waren. Ik was veel thuis en had ook nog eens geen afspraken, dus reageerde op iedere vraag die aan mijn deur kwam kloppen. Een hoop gedaan, maar wel veel onrust. Interessant om te ervaren.
De woensdag was de enige dag met een afspraak die al een tijdje vaststond. Wel een hele leuke en toepasselijke: een fotoshoot voor een kort interview met mij over hoe ik stilte in mijn week breng (halverwege juni komt het uit en kan ik er meer over delen). Daarvoor moest ik een eindje reizen met de trein. Het voelde ontspannen en fijn om zowel daarvoor als daarna geen plannen te hebben. Zo had ik alle tijd om me over te geven aan het moment. Zonder een specifieke trein om te halen. Of met iets in het vooruitzicht dat ik die avond na thuiskomst nog moest doen.
De tweede helft van de week kwamen de zeeën van tijd tijd ineens wel aanwaaien. Ik voelde meer rust, ruimte en inspiratie. Ook begon ik steeds meer ‘af te kicken’ van het immer willen lezen. En online delen. De laatste drie dagen zaten vol afspraken met vrienden, allemaal op dat moment zelf gemaakt. Omdat ze op dat moment goed voelden. Go with the flow.
Vorige week mocht ik weer lezen. Zowel offline als online. En ik vond het bijzonder om te ervaren dat ik er helemaal geen zin in had. Hele lappen tekst, ik moest er niet aan denken. Pas in de afgelopen dagen ben ik weer wat artikelen in tijdschriften gaan lezen, aan een nieuw boek ben ik tot op de dag van vandaag nog niet begonnen. Bijzonder, want gewoonlijk lees ik minstens vier boeken in een maand.
Het ‘weer meedoen’ op online gebied heeft even tijd nodig. Vandaar ook nu pas dit blog. Eerder kon ik er de woorden nog niet voor vinden.
Ook Twitter en Facebook kunnen me (nog?) niet bekoren. Ik vind het er maar druk en weinig toevoegend. Twitter kijk ik vooralsnog wat minder in. En op Facebook kom ik nu twee keer per week.
Anders dan verwacht, de afspraakloze week met leesonthouding. Realiseer me wel weer dat het goed is om de dingen soms anders te doen dan je bent gewend. Zodat je er daarna weer bewust voor kan kiezen. Of juist niet.
En jij, wat wil jij weleens anders doen dan je gewend bent, om te kijken hoe dat voor je is?
