Afgelopen week was ik zo goed als offline. Dat hield in: 8 dagen zonder Twitter, Facebook, LinkedIn, Pinterest, Instagram en Google+. En geen mail.
Het is me bijzonder goed bevallen.
Via de verschillende media had ik aangekondigd dat ik er even niet te vinden was. Dat leverde reacties van bewondering en instemming op. Her en der iemand die dat ook wel wilde, maar zei het niet te kunnen. Daar geloof ik niet zo in. Als je zoiets als dit besluit, dan kan je het. Als je het echt wilt. En ik wilde het echt.
Waarom?
Omdat ik de laatste tijd merkte dat ik erg onrustig werd van al mijn mails en alle social media. Van alle input. Het leidde me af. Van verder en dieper nadenken, voelen, ervaren en bezig zijn met de dingen die er echt toe doen voor mij. Zowel op ondernemersvlak als daarbuiten. Al komt de essentie daarvan eigenlijk op hetzelfde neer. Ontdekte ik. Maar weer eens.
Deze week was ik wel aan het werk. En had ik werkafspraken. Als daar iets in zou veranderen, konden mensen me bellen. Of ik hun. Maar dat was niet aan de hand.
Het was veelbetekend dat een aantal mensen die ik deze week tegenkwam, tegen me zeiden ‘je bent niet bereikbaar deze week!’. Jazeker wel. Via de telefoon. Of in levende lijve. Interessant dat deze mensen ‘offline zijn’ gelijk stellen met ‘onbereikbaar zijn’. Mede door deze gedachte bekijken veel mensen de hele dag door hun mail. En de vele social media-sites.
Het ging voor mij vooral over loslaten. Even niet toegeven aan die impulsen om te lezen of te delen via een of ander online platform. Ik voelde soms wel een tweet of bericht opkomen, maar plaatste dus niks. En de urgentie bleek een paar uur ook helemaal weg.
Mijn beeld over wat urgent of nodig is om te delen, is wat verschoven.
Ik merkte dat ik meer tijd, energie en vooral zin had om met mensen te bellen. En af te spreken. Dat is me heel veel waard.
Het geeft me een fijn gevoel en rust als ik mijn grenzen stel op dit gebied. Met ingang van deze week heb ik dan ook met mezelf afgesproken om maximaal 3 doordeweekse dagen naar mijn mail en social media te kijken. En als ik de behoefte of noodzaak voel ook nog een dag in het weekend.
Hoe lang ik dat ga doen en of me dat gaat bevallen, is een kwestie van uitproberen en doen.
Wat ik wel heb gemerkt is dat heel veel afspraken hebben in een week me meer afhoudt van verder en dieper nadenken, voelen, ervaren en bezig zijn met de dingen die er echt toe doen voor mij. Een jaar of twee geleden heb ik eens een afspraakloze week gepland. Dat ga ik binnenkort weer doen. Om te ervaren wat dat me oplevert.
En hoe werkt dat voor jou?
Wat zou jij meer kunnen doen of laten om beter tot je recht te komen?
@Laura: dank voor je reactie en openheid. Ik vind de zin “Iedereen verwacht dat je vooral smsjes en appjes meteen ziet en meteen beantwoord” interessant. Ik ervaar dat zelf inmiddels namelijk niet meer zo. En dus verwachten mensen het ook niet (meer) van mij. Geeft beide rust soms 🙂 En Twitter, ja, oei, als je het gevoel hebt dat je alles moet bijlezen als je er een dag niet bent geweest, is het veel werk. Als je dat loslaat en alleen leest wat er bv het laatste uur is gepost, dat scheelt een hoop. Het heeft allemaal te maken met keuzes maken. Een paar seconden bedenken of je echt (nu) met Twitter, Facebook of je WhatsApp in de weer wil. Of niet. En dan kan je er voor kiezen om er (nu) geen aandacht aan te besteden. Ik zet mijn internet op mobiel heel vaak uit, dan valt er weinig te WhatsAppen, heel rustig. Blijf genieten van de mooie luchten en de kleine dingen en richt je daar op!
Deze blog van je ook weer eens herlezen nadat ik net je ervaring bij Maarten heb gelezen. Naar aanleiding van je twitterbericht vorige week was ik al op zijn site geweest. Interessant.
Zelf heb ik met een telefoon nooit zoveel gehad. Ik heb denk ik pas 1,5 jaar een smartphone en merkte al snel dat het ding me irriteert. Toch uiteindelijk maar what’s app erop gezet, want dat is handig voor die 3 collega’s, 1 vriendin en mijn moeder die op die manier met me willen communiceren. Wordfeud ook leuk. En twitter leuk om te lezen, en sinds kort ook maar eens zelf berichtjes plaatsen. Maar alles plingt en dringt zich op. Al snel heb ik alle geluidjes en pushberichten uitgezet. Dan kan ik in ieder geval zelf beslissen wanneer ik een woordje leg. Dat klinkt raar he, want je kunt altijd zelf beslissen om iets wel of niet te doen, maar die sociale media druk is iets aparts!
Ik heb facebook ook een tijdje aan de kant gegooid, maar ik ben duidelijk weer toe aan een nieuwe periode van stilte! Iedereen verwacht dat je vooral smsjes en appjes meteen ziet en meteen beantwoord. Gister kom ik om 18 uur thuis van mijn werk, ga koken en tijdens het eten ben ik op mijn laptop facebook aan het checken daarna twitter (waar ik na een hele dag niet naar kijken ontzettend veel tijd mee kwijt ben) en tegelijkertijd zijn er 3 mensen tegen me aan het kletsen op what’s app. Mail krijg ik gelukkig bijna niet. Maar het obsessieve schakelen tussen facebook en twitter de halve avond is bizar! Ik kan daar niet zo goed meer tegen, het kost me ontzettend veel energie en om 21.30 wil ik alleen nog maar naar bed… het boek dat ik graag wil lezen blijft liggen. Ohw en toch nog even de laatste twitter berichten checken in bed! FOUT! En je weet het zo goed, maar je doet het niet.
Voor mijn eigen energielevel ga ik maar weer eens wat gas terug nemen 🙂
Ik vind het overigens altijd leuk om te zien dat jij vaak met dezelfde dingen bezig bent als ik, als in genieten van de prachtige luchten, iets kleins dat je op straat ziet enz. 🙂
@Stijn: wat leuk en handig bedacht, de veste dagen voor social media! Het tweede deel van wat je noemt, is volgens mij erg waardevol. Ik krijg zowel op mobiel als laptop geen notificaties van niks: daarmee leidt het me niet af én kies ik er zelf voor wanneer ik ergens aandacht aan geef.
Hoi Katja,
interessant om te lezen. Ik herken de onrust en vooral het verlies aan focus door social media. Ik probeer dit meer te kaderen door ook te kiezen voor vaste dagen waarop ik bepaalde media gebruik, heb dan twitter-tuesday en twitter-thursday en facebook-friday. Vooral bij Facebook werkt dit prima, ook omdat dit medium voor mij wat minder urgentie uitstraalt.
Bij twitter merk ik dat ik het graag wat afwisselender gebruik, afhankelijk van mijn dag of stemming.
Wat ik verder merk is dat het me helpt om geen visuele of auditieve cues te krijgen van nieuwe berichten. Ik heb mijn instellingen mbt notificaties drastisch aangepast: krijg alleen nog een klein bolletje om te zien of ik nieuwe emails, tweets of facebookberichten heb, waarbij ik twitter en facebook bewust niet op mijn homescreen heb staan.
@Anniek: fijn om te lezen dat jij ook zo bewust mogelijk met ka bereikbaarheid/online/laptoptijd probeert om te gaan. Ik denk dat dat mensen ten goede komt 🙂
@ Gesuino: wat levert beperkt telefoon jou op? Ben ik benieuwd naar. Zelf zet ik mijn telefoon nooit uit. Heb alleen mobiel, dus als er nood aan de man is, wil ik graag bereikbaar zijn. Zet wel regelmatig internet op mobiel uit. En zet ‘m wel stil of uit als ik in de bieb of bioscoop zit.
Hey Katja!
Ik heb toevallig ook bijna drie dagen ‘onbereikbaarheid’ achter de rug. In mijn geval was het overigens echt onbereikbaarheid want zonder Internet en zonder telefoon in het regenwoud 😉
Ik zet mijn telefoon wel vaker uit, maar heb me net als jij voorgenomen regelmatig zowel telefoon als Internet uit te schakelen. En het duurt even voordat je geest door heeft dat je bent afgesloten van de digitale wereld. Dus een dagje zonder Internet is denk ik onvoldoende. Ik ga vanaf nu voor minimaal drie keer twee dagen zonder internet en beperkt telefoon per maand. Beperkt bereikbaar per telefoon is wel handig voor het geval iemand een afspraak wil/moet verzetten.
Hoi Katja, goed hoor dat je het zo lang hebt volgehouden. En fijn voor je dat het zo goed bevallen is! Ik herken wel een aantal punten die jij noemt, zoals het snel afgeleid zijn, niet meer tot de kern kunnen komen. Zelf heb ik altijd het geluid en trilfunctie van mijn telefoon uitstaan. Gemiste oproepen bel ik terug, whatsapp-berichten zie ik pas als ik zelf zin heb om op mijn telefoon te kijken. Als ik de natuur in ga of bij iemand op bezoek ga, neem ik mijn telefoon niet mee. Als ik met iemand ga eten stop ik dat ding weg. Facebook schakel ik enkel in de trein wel eens aan op mijn telefoon, maar verder ook niet. Wat betreft omgang en beïnvloedbaarheid van mijn telefoon ben ik wel op de juiste weg. Mijn ‘leerpunten’ zitten wel in het gebruik van mijn laptop en social meda. Maar ook dat gaat de goeie kan op! Zeker nu het weer wat beter wordt spendeer ik veel meer tijd buiten, en met vrienden, en dus zonder laptop en social media. Heerlijk. En een afspraakloze week klinkt mij ook wel interessant…. Ik ben ook wel benieuwd hoe andere mensen hiermee omgaan!