Wat zou je missen als je het niet zou doen

Er zijn zoveel dingen te doen, als ik ja zou zeggen op alles wat voorbij kwam, zou ik aan 30 uur in een dag nog te weinig tijd hebben. Jaren geleden al heb ik dat proberen tegen te gaan door voortaan alleen nog maar ja te zeggen op de leuke dingen. Maar ook met alleen leuke dingen is er veel te kiezen.

Op het moment dat ik iemand enthousiast hoor vertellen, een artikel lees over iets leuks, een bekende mij een inspirerende mail stuurt, ik een mooi filmpje zie over iets: dan is de kans groot dat ik mee wil doen. Betrokken wil zijn. Mee wil denken. Me in wil zetten.

Dan zijn er ineens tijden dat ik zoveel aan het doen ben, dat ik tijd tekort kom, alles een beetje afraffel en eigenlijk nergens volledige aandacht voor heb. Dan zijn al die leuke dingen ineens helemaal niet zo leuk meer. Eerder een last. Dan werd het tijd om keuzes te maken en dingen af te zeggen. Tot ik een paar weken of maanden later ineens toch weer zo’n overvolle agenda en mailbox had.

Een hele tijd geleden heb ik daarom voor mezelf besloten dat ik voortaan niet meer ergens meteen ja op zeg. Dat ik er altijd minimaal een nachtje over slaap. Zo geef ik mezelf de kans om even afstand te nemen. Mijn agenda te bekijken. Te voelen of dit iets is waar ik mijn aandacht en energie aan wil besteden. Zodat ik een of een paar dagen later een keuze kan maken waar ik achter sta. Dit voelt beter voor mezelf. Maar ook voor de ander(en): mijn ja is nu meer waard.

Als je leuke dingen doet en met leuke mensen omgaat, is de kans groot dat er altijd nog meer leuks op je pad komt. Ik heb er inmiddels vrede mee dat ik niet overal aan mee kan doen. En wil doen. In plaats van: ‘oh dit is leuk, dit kan ik wel doen’, denk ik steeds vaker andersom: ‘zou ik het missen als ik hier niet aan mee zou doen?’. Dan blijft er vaak vanzelf minder over.

Als je de dingen laat bezinken, komt er vanzelf naar boven drijven wat je écht wilt doen. Ik reageer vaak in gesprekken of op mails met ‘dat klinkt leuk, ik laat het even bezinken en als ik mee wil doen, dan laat ik het je weten’. Veel bezinkt zo, dat ik het totaal vergeet. Helder. Dan was dat niet iets waar mijn hart (nu) sneller van gaat kloppen.

Het tegenovergestelde gebeurt ook, dan denk ik ineens aan aan gesprek, idee of project en wil ik daar graag toch iets mee doen. Daar slaap ik dan weer een nachtje over en als het gevoel er dan nog steeds is, ga ik er achteraan.

Waar wil jij je oprechte tijd en aandacht aan besteden?
Wat zou jij missen als je het niet zou doen?

2 Comments

  1. @K: bijzonder he, dat de meeste vanzelfsprekend klinkende dingen dat vaak juist niet zijn. Veel plezier met kiezen en bewuster ja en nee zeggen!

  2. De eerste keer dat ik je website lees, maar dit vind ik wel erg inspirerend! 🙂 Dankje voor die fijne invalshoek, die zo vanzelfsprekend leek als ik het las. Maar eigenlijk is die voor mij niet zo van zelfsprekend.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.