Als je dingen een paar keer doet, worden ze een gewoonte. En gaan ze als vanzelf. Dat is handig, want stel je voor dat je altijd opnieuw al je aandacht nodig hebt om te lopen, je tanden te poetsen, aardappels te schillen, je schoenen aan te doen of een brief open te maken. Dat zou een vermoeiende bedoeling worden.
Andere dingen worden echter ook al snel een gewoonte. En lijken daardoor vaststaande feiten geworden.
Vandaag realiseerde ik mij dit. En vroeg me af ‘ waarom doe ik de dingen doe ik doe? Waar baseer ik mijn keuzes op? Past wat ik gewend ben allemaal nog bij mij?’.
Net zoals de meeste mensen heb ik een raamwerk gecreëerd waarbinnen ik beweeg. Daarin heb ik onder andere opgeslagen waar ik woon, hoe ik woon, wat ik eet, waar ik mijn tijd aan besteed, met wie ik omga, wat voor werk ik doe, waar ik geld aan besteed, waar ik boodschappen doe, hoe ik met anderen omga, waar ik energie van krijg, wat voor soort kleren ik aantrek, welke routes ik loop, welke spullen ik gebruik, wat voor afspraken ik maak, wat ik leuk vind om te doen.
De meeste dingen zijn niet voor niets een gewoonte geworden: ik heb er veelal bewust voor gekozen ooit. Omdat ik heb gemerkt dat ik het leuk vind. Of omdat het zo bij me past. Of omdat ik het passend vind bij mij.
Maar klopt dit allemaal nog?
Nu, op dit moment?
In mijn leven op deze dag?
Dat vind ik het onderzoek waard.
Aangezien ik altijd zo wil leven dat ik helemaal tot mijn recht komt.
Daarom probeer ik komende dagen niet de hele tijd automatisch te reageren zoals ik het gewend ben. En zal ik er nog meer dan gewoonlijk bij stilstaan of iets nu nog echt bij me past. Of dat dat het een gewoonte is geworden die misschien niet meer helemaal past.
En jij, onderzoek jij weleens welke gewoontes niet (meer) bij je passen?
